|
Dag 1: vrijdag 3 januariVanochtend bellen wij met de kindercardiologe met eerder genoemde constateringen en dat wij liever niet zo het weekend in gaan. Om 12.30 uur zien wij elkaar, en direct stelt zij voor om jou een weekend te houden ('want, dat heeft zij (Abigaël) wel verdient'). Als een echte kinderarts concentreert zij zich met name op jouw verkoudheid en concludeert dat jouw longetjes schoon zijn en ook de neus- en keelholtes. Het gaat dus maar om een minimale verkoudheid. Wat zeer verontrustend blijft is dat jouw lever maar niet kleiner wil worden, de angst voor decompensatie wordt steeds reëler. En is eigenlijk al een feit. Voor alle zekerheid wordt een Thoraxfoto gemaakt en daarop is te zien dat
jouw hart erg groot is. Voor zo'n groot hart, functioneert (gezien jouw
hartsituatie) jouw hart nog erg goed. Op de verpleegafdeling wordt nogmaals geconstateerd dat er sprake is van
decompensatie van de lever. Decompensatie die inmiddels ook duidelijk zichtbaar
is door vocht rondom jouw ogen. Door het
spugen ben jij ook een beetje uitgedroogd. Vanwege de decompensatie wordt besloten tot het intraveneus toedienen van de
Lasix (2 x daags 5 mg.) en wordt dus een infuus geprikt in jouw linkerhand. |