Contact

Woensdag 14 mei: weer naar huis?

Als wij om 7.00 uur bellen, ben jij al wakker. Narcose of niet, diagnostische ingreep of niet, als het licht is begint de dag, en gaan wij de uitdagingen van die dag weer aan, of niet Abigaël. Maar allemaal heel gezellig en een bed heeft veel spijltjes, die allemaal apart kunnen worden bekeken, als ook alle hartbewakingsdraden, de infuusdraad, de sondekraantjes. Bij gebrek aan speelgoed in het bed ... Gelukkig niet zoals thuis, de sonde opengedraaid ...

Zoals ook al door de artsen voorpelt: na een HC knappen die kleintjes weer heel snel op. En ja, hoor om 9.30 uur lag jij al weer heerlijk te spelen in de ouderkamer. Abigaël had naar huis gemogen, ware het niet dat zij vandaag nog de MCUG krijgt. Tien minuten voor dit onderzoek, krijg jij door de verpleegkundige Chloorhydral als slaapmiddel toegediend. Wij hebben het zelf gezien, maar het leek alleen maar meer energie op te wekken...

Met je gespalkte voetje lag je in je bed te dweilen. Voor al die oudjes op de afdeling Radiologie, zal dat een humoristisch gezicht geweest zijn. De blaas-niercatheterisatie was hierdoor voor jou wel iets minder prettig, want wakker, dus bewust van alles wat de arts en verpleegkundige aan het doen waren. Catheter inbrengen, contrastvloeistof inspuiten, mama lodenkleed aan, papa achter de schermen en veel röntgenfoto’s maken, ook nu weer keurig op het goede moment plassen. Abigaël haar timing is steeds goed.

Gelukkig is de eerste indruk van de arts dat er niets vreemds is te zien. Over twee weken de definitieve uitslag .....

Maar wel na de digoxinespiegel prikken om 15.00 uur naar huis. Welkom thuis, oma is er nog, gezellig. Iedereen weer thuis.

Tot die tijd antibiotica, die volgens de bijsluiter niet samengaat met haar andere medicijnen, dus alweer contact gehad met het ziekenhuis: stoppen. Morgenochtend vervolg ... ... en zo gaan wij door.