Contact

Donderdag 18 december

Papa heeft jou naar de ‘Schavuiten’ gebracht, zodat ik Chaja, Gideon en de buurmeisjes Ismene en Nerine naar school en kdv. kon brengen. Het bericht op de deur van het kdv. met een waarschuwing dat het RS-virus heerste, en de kenmerken daarvan allarmeerde mij zodanig dat ik hetzij deze dag nog, hetzij uiterlijk morgen met jou naar een arts wilde. Alleen al voor mijn eigen gemoedstoestand.

Toen Amos aan onze cardiologe had uitgelegd wat de symptomen waren, konden wij meteen met jou naar de polikliniek komen. Aangezien Amos nog afspraken had, heb ik jou opgehaald en ben met jou naar het LUMC gegaan. Wij zouden daar dan een kinderarts zien.

En, oh Abigaël wat ben jij inmiddels bij veel mensen bekend. De dienstdoende kinderarts kende jou nog van de januari-IC. Na de gebruikelijke mondelinge intake, volgde de gebruikelijke onderzoekjes. De saturatiemeting, waarmee werd begonnen, schommelde tussen de 55 – 58. Hier schrok ik van, maar ook duidelijk de verpleegkundige en de arts. Omdat de test voor het RS-virus wordt afgenomen via een slangetje in de neus, en jouw saturatie kan dippen op handelingen die via de neus verlopen, werd meteen ook jouw cardiologe geraadpleegd. Omdat zij ook poli draaide, kwam ze direct kijken. Mijn al geuitte vermoeden, werd meteen bevestigd, ongeacht de uitkomsten van de verdere onderzoeken: OPNAME.

Shit, dus geen weekend Centerparcs met z’n vijfen. Het weekend waar wij Chaja en Gideon zo graag op hadden getracteerd, maar om-en-om in het ziekenhuis. Gelukkig hebben wij Chaja en Gideon al die tijd niets verteld over ons geplande weekend weg, zodat opgetogen verwachtingen ook geen teleurstellingen konden worden. Helaas wordt onze tactiek nu volledig bewaarheid.

Daar zaten wij dan, met een zieke Abigaël.

Vervolgens het bloed prikken. Na veel gezoek eindelijk een op het oog goed uitziend te prikken bloedvat gevonden. Geprikt, gepaard gaand met veel gehuil. Stroomde het bloed er door de lage saturatie pas na veel gepor uit! Wel een goed vat, maar een te lage saturatie. Dus geen geschikt vat voor een infuus. En omdat wij in het ziekenhuis zijn om uit te zoeken, wat verklaard, waar jouw huidige fysieke omstandigheid vandaan komt. En er een groot vermoeden richting RS-virus gaat, moest er toch op een andere plek een beter infuus worden geprikt. Dat is uiteindelijk jouw voetje geworden.

Het RS-virus is als virus eigenlijk niet meer gevaarlijk voor kinderen boven de één jaar, maar aangezien jij zeer hoog scoort op alle mogelijk potentiële longaandoeningen, kan jij in theorie goed ziek worden van het RS-virus.

In de loop van de avond worden de resultaten van de onderzoeken bekend en alles is negatief. Gelukkig is het dus niet het RS-virus, maar wat dan wel? Donderdagnacht slaap je niet erg goed in het ziekenhuis, een groot deel van de nacht ben je bij de zusterspost.