Contact

Dag 20: woensdag 22 januari

- 5930 gram -

Vanacht ben jij twee uur gezellig wakker geweest. Leuk voor de dienstdoende verpleegkundigen, zo'n gezellige, kletsende wakkere baby. Gelukkig kunnen wij nu nog 's nachts goed slapen. Maar alles wijst er wel op dat het goed met jou gaat en dat jij wat ons betreft maar weer snel thuis moet komen.

Mama heeft 's ochtends eerst een gesprek met de diëtiste over jouw voedingsschema, eetgewoonten, etc. En wat jij met een optimaal calorierijk voedingsschema zou kunnen wegen als jij één jaar oud bent: 7,5 kilogram! - Ten opzichte van jouw groei in de eerste acht maanden, zou het een verdubbeling in groei zijn. Wij doen het liever voor een nog hoger gewicht, maar eerst maar eens op naar de 7,5 kilo.

Snel na dit gesprek komt de kindercardioloog, die verantwoordelijk is voor de babyzaal, naar jou kijken en een echo maken. Hij is tevreden. Weg aneurysma, goed vastzittend bandje, goed helende wond, nog een kleine lekkage bij de vastgezette klep (maar dit is normaal op de plek waar de hechtingen zitten), goed pompende hartfunctie. De cardioloog neemt het formele besluit om jou van de hartbewaking 'af te halen'. Zonder op de verpleegkundige te wachten, koppelen wij jou vast los. Ook maar meteen de saturatiemeter losgekoppeld. Heerlijk meisje, geen draden meer aan jouw lijfje. De cardioloog maakt een opmerking over jouw sonde, die jij feitelijk nu niet nodig meer hebt. Maar mama nog steeds heeft laten zitten, voor het geval dat ... (pessimist?)

Hij vertelt wel dat jouw situatie ernstig is geweest en dat het team erg geschrokken is van de ernst van de complicatie. Maar ook dat de opgetreden complicatie zeer zelden voorkomt. Hij had het over één ander geval, wat hij kende...

En als, nu ook nog de Thoraxfoto goed is, morgen naar huis....

Ook de supervisor kindercardioloog loopt binnen, die jou ook het eerste weekend heeft begeleid. Zij vindt het naar omstandigheden ook erg goed met jou gaan: 'nu gaan werken aan het gewicht', is haar opmerking.

Mama houdt de eer aan zichzelf. Niet jij hebt de eer, maar mama heeft de eer om jouw sonde eruit te trekken. Weg ermee! Sinds anderhalve maand voor het eerst weer een Abigaël, zonder slangetje in haar neus. Misschien is het verwijderen van de sonde, wel het meest zichtbare resultaat van de operatie en de afgelopen periode. Het is het tastbare bewijs, dat het goed met jou gaat. Dat jij geen hulpmiddel meer nodig hebt bij het eten. Eten wat voor hartekindjes een inspannende en moeizame bezigheid is.

's Middags wordt de foto gemaakt, en als wij zitten te wachten bij de röntgenpoli, komt ook papa. De foto wordt gelukkig in één keer goed gemaakt. Maar, wat vinden ze nu weer op de foto? Ook deze keer, net als de vorige keer, weet de dienstdoende kinderarts niet goed de foto te beoordelen. Morgen zal de kindercardioloog zijn oordeel over de foto moeten vellen ...

's Middags ga jij in jouw eigen wandelwagen mee naar de daktuin. Jij geniet van jouw broer en grote zus om je heen, maar jouw grote broer en zus genieten evenzeer van jou. Chaja is trots dat jij er weer echt bent en kunt lachen en genieten. Als echte grote zus, probeert zij jou te vermaken en zorg goed voor jou. En jij beloont haar met veel lachjes en praatjes. Genieten voor ons allemaal.