|
|
|
|
Maandag 13 oktober
Wat heerlijk het gaat nu echt veel beter met je. Iedere keer weer als de beademingsbuis is verwijderd, voelt dat als een reuzesprong vooruit. De beademinsbuis verwijderen, gebeurt ook alleen maar, wanneer de artsen en verplegend personeel vinden, dat het goed gaat! Het voelt goed!
Wij weten dat vanaf het herstel vlot zal zijn en voorzichtig beginnen wij alweer over jouw thuiskomst te fantaseren. Bepaalde medicatie zal afgebouwd moeten zijn, zoals de morfine en de viagra, maar dan ... Een ander niet onbelangrijk feit is, dat nu ook “zeker” is dat de Glenn is geslaagd
|
Vandaag
dan eindelijk de progressie waar wij de afgelopen dagen zo naar hebben
uitgekeken? De longfoto is mooi schoon en er wordt dan ook besloten dat de
beademingsbuis er uitgaat!! In de loop van de ochtend gaat de beademingsbuis er
ook ECHT uit! Na wat gepruttel, wat papa allemaal een beetje teveel wordt, die
dus zoals de meeste papa’s maar even de gang opgaat, is de buis geectubeerd.
Zonder buis doe jij het hartstikke goed. - je bent onze kanjer, dat wisten wij
wel - Vervolgens gaat het vandaag snel. De slaapmedicatie wordt afgebouwd, kan
afgebouwd worden, want je hoeft niet langer meer in slaap te worden gehouden,
vanwege de beademing. Ook de hartmedicatie wordt afgebouwd. Mama maakt aan het
begin van de middag, meer gekscherend de opmerking: “morgen naar de
verpleegafdeling”. Maar de verpleging op de IC reageert hier redelijk serieus
op en gedurende de dag wordt steeds duidelijker dat het een serieuze optie is.
