|
Donderdag 9 oktoberEen rare dag
vandaag, want eigenlijk zou jij vandaag worden geopereerd en nu ben je al
geopereerd. Dus het spannende wachten is voorbij. De Thoraxfoto
van vanochtend laat zien dat er een infiltraat in jouw linkerlong zit, een
restant van de longontsteking van eind augustus? Preventief wordt om 12.00 uur
gestart met Amoxicilline, om te voorkomen dat een longontsteking ontstaat of
erger wordt. Vandaag laat
een enigszins onrustig beeld zien. Normaal ben jij overdag wakker en nu wordt
jij in slaap gehouden. Maar bij vlagen breek jij toch door alle slaapmedicatie
heen (Morfine, Dormicum en Luminal – Chloorhydral werkt niet bij jou). Waarna
jij weer een extra dosis van de Dormicum of Morfine krijgt. Ook heb jij veel
last van taai slijm, waardoor de arts besluit om ook te starten met Fluimosil,
om het slijm te verdunnen. Het effect hiervan is dat het slijm echt goed los
komt te zitten, maar jij ook vaak uitgezogen moet worden. Toch doe jij het over
het geheel genomen vandaag beter dan gisteren. Jouw kindercardioloog die in haar
‘prive-tijd’ ook eventjes langs komt (zij heeft deze week vakantie), zegt
optimistisch dat zij jou ‘maandag weer boven ziet’. Wij zien wel,
vooralsnog hebben wij geen haast. Hoe langer jij aan de beademing ligt, hoe
langer jij ook slapende wordt gehouden, hoe meer rust de wond krijgt om te
genezen. De beademing wordt er nu echt ingehouden om de longen rust te geven,
terwijl voor de Glenn een snelle ectubatie beter is. Misschien
morgen? Opa Heko en oma Hans komen ’s middags even bij jou kijken. Jij ligt er dan zo heerlijk rustig bij, fijn om te zien. |