|
|
|
|
Woensdag 15 december
Gisteren en vandaag hele goede gesprekken gehad met
de intensivist en onze cardiologe, die ons steunen in onze beslissingen en ook
steeds aangeven dat niet wij maar zij de uiteindelijke beslissingen nemen.
Alle artsen zitten op dezelfde lijn, dat Abigaël haar levenskansen gering zijn
en de kwaliteit van haar leven slecht 'onacceptabel'. Dat sterkt ons. Ook
putten wij op dit moment erg veel kracht uit een boek over dood en rouw in
Joods perspectief. In de Joodse cultuur is het leven heilig en daar moet voor
gevochten worden. Maar leven mag niet zinloos zijn en behandelingen niet
levensverlengend, als de dood nabij is. Uit deze overtuiging hebben wij moed
geput bij het nemen van de beslissing afgelopen zondag om de beademing te
stoppen.
Ook discussiëren wij veel met de artsen en
verpleegkundigen over waarom wel levensverlengend handelen en niet
levensverkortend werken als de dood nabij is.
Hoe is het nu met Abigaël?
Gisteravond, dinsdagavond, zijn alle medicijnen
gestopt, die zij niet nodig heeft om comfortabel te zijn. Zij krijgt nu alleen
nog medicijnen tegen de epileptische consulten en een maagmedicijn, omdat zij
nog steeds eten krijgt via de duodeem-sonde. Omdat dit geen hele 'spannende medicijnen' zijn,
zal het waarschijnlijk enige tijd duren voordat daarvan enig effect zichtbaar
is.
Woensdagochtend is besloten om de zuurstof helemaal
te stoppen, die zij nog via een slangetje in haar neus kreeg. Ook hebben de artsen besloten 'handelingen te
laten', zoals dat zo mooi - eufimistisch - heet. Dit betekent dat zij niet
meer 'uitgezogen' worden. Wel wordt nog slijm uit haar neus en mondholte
weggezogen, maar niet meer uit haar longen en keeltje.
Als zij 'wakker' is, is zij duidelijk minder
comfortabel dan voorheen, wat zich uit in grimassen en huilen. Huilen wat zij
sinds vandaag combineert met iets van geluid. Dit is hartverscheurend. Daarom
heeft zij sinds vanavond morfine, om haar comfortabel te houden. Voorlopig
ligt ze nog op de IC en blijft dat ook zo.
Amos slaapt vannacht bij haar, omdat wij willen dat
zij niet alleen is in moeilijke momenten of wanneer zij komt te overlijden.
|
