8 december
11 november 14 november 15 november 16 november 17 november 18 november 19 november 20 november 22 november 23 november 24 november 25 november 26 november 27 november 28 november 30 november 1 december 2 december 5 december 6 december 7 december 8 december 9 december 10 december 11 december 12 december 13 december 14 december 15 december 16 december 17 december 18 december 19 december De kaart Afscheidskaart Advertenties De begrafenis

 

Home
Up

Contact

Woensdag 8 december

Vandaag is Abigaël haar situatie weer gestabiliseerd. Wel is ze nog heel ver weg vanwege de slaapmedicatie.

Het gevoel is zo dubbel. Wij zijn blij dat ze nu weer stabiel is, aan de andere kant merk ik dat wij allebei er ook vrede mee kunnen hebben als ze door instabiliteit er niet meer zou zijn. We worden door de verpleegkundigen nu ook anders bejegend, alsof wij ons moeten gaan voorbereiden op een afscheid van Abigaël. Maar ze is nu weer stabiel, en waar leidt dit toe? 't Is zo dubbel, want wij willen eigenlijk maar één Abigaël terug de oude! en niet een kind dat gezond is geboren en mogelijk ernstig beschadigd is en dubbel gehandicapt. Wonderen bestaan, maar ze komen zo ongelofelijk weinig voor ...

Op woensdag (en vrijdag) hebben Chaja en Gideon met ons buurmeisje Ismene zwemles. Amos is met hen naar zwemles. Op de terugweg willen Chaja en Gideon naar jou toe: “Mama heeft toch gezegd dat we naar haar toe mochten, de knuffel brengen.” Als Amos vraagt of ze echt willen zegt Chaja: “ja, want we mogen toch spelen bij Abigaël op de kamer. Ik wil mijn letterspel mee.”

Onverwacht staan daar om 17.30 uur Chaja, Gideon, Ismene en Amos bij jouw bedje. Wat gezellig, heel passend bij de woensdag. Met z’n 6-en, want Ismene is meestal woensdagmiddag bij ons. En ook oma is bij jou.

De verpleegkundige, die al vaak voor jou heeft gezorgd, en ook weet dat wij heel graag Chaja en Gideon meer bij jou willen laten zijn, zorgt er voor dat Chaja, Gideon en Ismene zich echt kunnen installeren op jouw kamer. Een kindertafel met twee kinderstoeltjes worden gehaald uit de ‘zaal’. Ze mogen speelgoed, stiften en papier meenemen naar jou en iedereen krijgt limonade. Ismene geeft jouw kusjes en Chaja pakt keer op keer jouw hand vast. Het is zo bijzonder en zo normaal om zo bij elkaar te zijn. Door de setting, waarbij Chaja, Gideon en Ismene hun eigen bezigheden hebben, verliest de IC-kamer zijn geladenheid en is het voor iedereen ‘bijna’ normaal.

Voor ons voelt het goed dat wij kennelijk nu een setting hebben weten te creëren, waarin het voor Chaja en Gideon, gemakkelijker is om bij jou te zijn.