Contact

Woensdag 17 november

Het, zogenaamde, post-operatieve verloop is gecompliceerd, tot op heden. Geen reden tot zorg, maar ook geen reden om juichend over straat te rennen.

Bij deze operatie wordt er zoveel in het lijfje versleuteld, dat na een operatie niet te voorspellen is hoe een lijfje de ingreep oppakt. Omdat de Fontancirculatie zonder fenestratie, bij Abigaёl is aangelegd, kan het bloed nog maar één kant op en daar heeft haar lijfje het nu erg moeilijk mee.

Het feit dat Abigaёl haar lijfje ‘hemodynamisch’ het moeilijk heeft, blijkt uit:

• De toch grote hoeveelheden medicatie en hoge dosis om de bloeddruk op peil te houden (dopamine, noradrenaline, milrinon);

• Stikstof om de longvenen te verwijden;

• Het toch grote vochtverlies via de buikdrain, waardoor er ook heel veel vulling het lijfje ingepompt dient te worden;

• Nauwelijks tot geen urine, waardoor een nierdialyse dreigt;

• Vocht ophoping nu ook bij de linkerlong. Een long die bovendien ook voor een deel niet is uitgeklapt;

• De relatief lage saturatie.

Allemaal geen grote schommelingen, maar toch alle redenen om niet tevreden te zijn, voor de intensivist. De dreiging van alsnog een fenestratie hangt boven haar hoofd, misschien wel vannacht . . . .

Zoals de intensivist vanavond zei: ‘Het is de kater na de honeymoon’. Hij bedoelde hiermee een goed geslaagde operatie en een fantastisch eerste uur daarna, en vervolgens één grote dip. Gelukkig blijft haar hart goed functioneren.

De eerste 72 uur zijn spannend en zullen spannend blijven.

Wanneer de artsen besluiten om de fenestratie alsnog uit te voeren, zijn al deze problemen in één keer verholpen, echter dat betekent nu opereren en op termijn een hartcatheterisatie om de fenestratie, met een ballonetje aan weerszijden van het gaatje, te sluiten.

Wel of geen fenestratie, dat is nu de grote vraag. Inmiddels zijn wij er op voorbereid dat er accuut gekozen kan worden voor de fenestratie, en dan wordt ze ook onmiddellijk geopereerd.

Amos moest vanavond naar een voor ons belangrijke afspraak, de bijzondere ledenvergadering van de speeltuinvereniging ‘De Speelschans’, waarin werd gevraagd om toestemming te verlenen voor de samenwerking met Stichting ’t Kasteel. Amos was nog geen tien minuten weg of de intensivist kwam vertellen dat hij zich zorgen maakte en het niet goed vond gaan en dat hij vannacht de fenestratie wil. Slik . . . .

 Vervolgens begon hij aan allerlei pompwaardes te sleutelen, haalde een kussen voor onder Abigaëls benen, haalde heel, heel heel veel vocht uit de buikdrain en begon te morrelen aan de beademingswaarden, met als totaal gevolg een hogere saturatie en een veel betere bloeddruk. Belangrijkste waarde waar ze nu op monitoren is haar verzuringsgraad van het bloed, zodra die boven de kritieke waarde komt, krijgt ze de fenestratie. En die waardes monitoren ze nu ieder uur. Wachten, wachten en wachten. Wij hopen zo dat ze het zonder fenestratie redt . . . .

't Zijn nu echt de eerste 72 uur, die zullen bepalen of zij het zonder fenestratie redt of niet. Gelukkig wordt keer op keer benadrukt dat de pompfunctie van het hart hartstikke goed is.